Londen
Londen is een stad, welke door Esther in de negentigerjaren veelvuldig is bezocht. Voor algemene informatie over
Londen kun je de link aanklikken.
Londen mei 1995
Op 15 mei 1995 zijn Esther, Esther E, Esseline en Ria met de boot naar Londen geweest.
Naar Boven
Londen april 1998
Op 26 en 27 april 1998 heeft Esther met de meiden van Oostman en Ria en Greet met de Stena Discovery (de Fast Ferry) een trip naar Londen gemaakt. Deze supersnelle catamaran is van ongeveer begin 1998 tot
8 januari 2007 is de vaart gebleven, maar moest toen wegens de te grote concurentie van de lowbudget vliegmaatschappijen, de Kanaaltunnel en de hoge brandstofprijzen zijn diensten staken.
In ieder geval hebben, zoals de foto ook al aangeeft, erg veel plezier gehad tijdens dit tripje.
Naar Boven
Londen najaar 1998
In het najaar van 1998 heeft Esther samen met Winnie nog een keer een weekendje Londen gedaan. Deze keer weer met de boot. Door de storm met windkracht 8 tot 9 werd het een tocht om nooit meer te vergeten.
Esther zei toen ze weer thuis was nog nooit zo bang te zijn geweest. En de terugweg met het vliegtuig had willen doen. Alsof dat dan een pretje zou zijn geweest.
een weekendje Londen met Esther, door Winnie, 21 januari 2007
Ja, we zouden het doen met de boot naar Londen, gewoon even heen en weer en slapen op de boot. We hadden er super zin in.
Na ons gesetteld te hebben in onze slaapcabine inclusief een chocolaatje voor mij en Es op onze kussens te vinden, gingen wij eten.
Ik weet nog dat ik teveel eten had opgeschept, dus zei Es al dat "Mijn ogen weer groter waren dan mijn honger" Tja pure waarheid, zelfs de bediening vond het erg asociaal en wilde mijn bord niet meer meenemen tot ik meer zou hebben gegeten. Hierom erg gelachen en wij zouden plan 2 op de boot gaan doen, een filmpje uitzoeken voor de avond om in de bootbioscoop te gaan kijken. Leek ons leuk, een film kijken terwijl je aan het varen bent.
Zo gezegd zo gedaan. Ik moet er wel bij vermelden dat het windkracht NOG WAT was en alle andere boten inmiddels uit de vaart waren gehaald…..nou ja, alle behalve de onze dus!
De film begon en de voortiteling was nog niet eens afgelopen of ik begon misselijk te worden (toch dat eten?) en ik baalde want mijn vader is nog wel zeeman geweest! Maar Es vond het niet erg, dan zouden wij toch gewoon kijken bij de muziek misschien kwam het door de klein benauwde ruimte van de bootbioscoop.
Terwijl wij naar de band keken en sommige mensen zich echt op de dansvloer waagden, ja waagden, want echt dansen met die storm kon gewoon niet. Onze drankjes vlogen heen op de weer op ons tafeltje. Dit was het ook niet helemaal, maar morgen zouden wij in Londen zijn dus alles kwam wel weer goed. Wij zouden daarom maar gaan slapen. Maar het was een complete chaos op de boot. Hij schommelde als een gek en Es werd een beetje bang, we zouden toch niet zinken!?!
Es ging polshoogte nemen en toen ze terug kwam, was ze helemaal bang geworden. Overal mensen aan het kotsen en dingen die omvielen. We zaten op een horrorboot! Maar ik kon Es een beetje gerust stellen dat het tot 2 uur nog wel kon aanhouden met de storm, maar dat het daarna echt wel zou afnemen.
Om het uur werd ik door Es gewekt voor een storm update. Het ritueel was dat Es mij wakker maakte en ik eerst naar het toilet ging (mijn vriend die avond) dan terug naar bed, om te luisteren naar de storm en dan mijn update gaf. Als ik vond dat het steeds minder hard stormde was dat geruststellend voor Es.
De volgende ochtend werden wij wakker (toch nog geslapen maar niet veel) en ik was eerst bang dat ik nog steeds ziek zou zijn die dag. Maar nee hoor, eenmaal vaste grond onder de voeten en alles was over.
Het resultaat van de stormwas dat de keuken en de parfumerie waren gesloten, omdat alles was omgevallen. Pech dus, maar het scheelde ons wel weer geld natuurlijk.
Nu zou eindelijk ons avontuur gaan beginnen! Na een klein trein reisje en een ticket voor de underground gekocht te hebben gingen wij meteen naar het Hard Rock Café, want dat moest gewoon! Lekker een hamburger gegeten en een ijsje. Het ijsje was zo lekker maar ook mega groot dat Es en ik het (weer) niet opkregen! Verder zijn we, Es stippelde de route uit, door Londen gestruind en hebben veel gezien en ook veel gelachen. Zelfs nog een museum gepakt namelijk "The Londen Dugeon". Het was echt heel erg gezellig en leuk.
Het was gemoedelijk en relaxed in Londen. Alleen zagen we op tegen de terug reis, we durfden beide eigenlijk niet meer op de boot te stappen. Es wilde vliegend terug en wij hebben zelfs overwogen om met Easy Jet naar huis te gaan. Maar het was allemaal niet zo makkelijk een twee drie iets te boeken en vooral ook omdat wij het zonde vonden hieraan tijd te besteden, omdat wij maar zo kort in Londen waren.
Dus het werd gewoon de boot en met knikkende knieen gingen wij erop. We waren zo moe dat wij meteen zijn gaan slapen en pas wakker werden toen het personeel ons wekte! Iedereen was namelijk al een uur geleden van de boot afgegaan, alleen wij dus niet, wij sliepen nog lekker.
Bij de Mac een ontbijtje gegeten (geen aanrader vonden wij beide) en toen naar huis gereden.
De conclusie van onze trip was, dat Es en ik echt nooit, maar echt nooit meer op een boot een reisje wilden maken! Dit hebben we overigens niet vol kunnen houden, want hoe kom je anders op Terschelling?
Naar Boven
Londen augustus 1999
In augustus 1999 zijn Esther en Harrald samen met de boot ook nog een keer naar Londen geweest. In dit weekend besloten ze om samen te gaan wonen. Van foto's maken is toen blijkbaar niet veel gekomen.
