De kaart
De kaart is ontworpen door Lodi en gedrukt door Erik. Het voorblad is gebaseerd op gerbera's en voorzien van een tekst gedeelte uit het gedicht
"Denk" - Melkboer met de blues (Huub van der Lubbe). Dit gedicht en de tekst op de kaart is door Esther zelf aangegeven. Bij het ontwerp is Esther nog nauw betrokken geweest.
De kaart is verzonden in een doorschijnende envelop en voorzien van een witte adressticker. Door het doorschijnen is de in witte letters uitgevoerde tekst van het gedicht te lezen.
Het verhaal van de kaart, door Harrald, 10 januari 2007
"Dus ik moet nu muziek gaan uitzoeken ?" "En een kaartje ?".
Zo begon het verhaal van de kaart en de muziek.
Met 2 kratten vol voorbeelden van rouwkaarten vertrok ik naar het AvL. Esther heeft alle boeken bekeken maar kwam al snel tot de conclusie dat er niets van haar gading bij zat. Het was of te somber of er zat te weinig kleur in.
"Dan moeten wij zelf een kaartje maken", zei ik.
"Iets met een bloemetje" zei Esther.
"Kleur?" vroeg ik. Antwoord:
"Ik wil een paarse kaart met een rode envelop of een rode kaart met een paarse envelop". "Dat is duidelijk", zei ik.
Omdat ik ook wel aanvoelde dat de werkzaamheden die hieruit gingen voortvloeien, mij teveel van mijn tijd zou gaan opslokken, besloot ik de hulp van anderen in te roepen. Ik heb Lodie een mail gestuurd met de vraag of hij zich bezig wilde houden met het ontwerp van de kaart. Zijn reactie was fantastisch:
"Hulptroepen gearriveerd". En hij voelde zich vereerd.
De envelop had ook wat voeten in aarde. Ik had Erwin (een collega) ingeschakeld om een paarse envelop in een bepaalde kwaliteit (Cromatico) en op een bepaalde maat te zoeken. Na wat mailverkeer over en weer zat Erwin op een totaal verkeerd spoor. Hij dacht dat hij een vierkante envelop moest leveren en had deze ook gevonden, maar dat was dus niet de bedoeling.
"Moet ik nu echt alles zelf doen ????", mailde ik hem.
"Sorry, geef mij een paar uur", antwoordde hij. Vervolgens heeft hij zijn werk neergelegd en veel papierleveranciers benaderd. Na 4 uur kwam het verlossende mailtje: hij had er een gevonden en zou een model opsturen. Deze is uiteindelijk door Esther akkoord bevonden.
De kleur van de kaart: rood kun je in diversen gradaties nemen, dus had Lodie samen met Erik diversen kleurvoorstellen gemaakt op, zowel gesatineerd papier (glimmend papier) als op natuurkarton (mat papier). Het resultaat op het natuurkarton was in onze (grafische) optiek beter. Maar Esther dacht daar anders over:
"ik wil het papier met een glimmetje, want dat vind ik mooi", aldus geschiedde.
Esther had al iets van een schets gemaakt hoe zei de kaart wilde hebben. De tekst op de voorkant heeft ze uit het uit het gedicht "Denk" - Melkboer met de blues gehaald. Dit is een boek met alle liedteksten en een dertigtal andere, minder of niet bekende teksten van Huub van der Lubbe, die hij schreef voor 'De Dijk'.
Van het ruim 200 pagina's tellende boek was slechts op een pagina een ezelsoortje omgevouwen, die bij "Denk", de liedtekst die Esther had uitgekozen en waarvan zij dus een gedeelte heeft gebruikt. Ik heb nog contact gezocht met het management van De Dijk om toestemming te vragen om het te gebruiken en dat mocht. Voor de gehele tekst klik
"denk"
Lodie heeft de schets van Esther uitgewerkt tot twee voorstellen en zoals een goed ontwerper betaamd, een derde eigen voorstel gedaan. De samensmelting van de schets van Esther en het voorstel van Lodie heeft uiteindelijk geresulteerd in de kaart zoals deze verstuurd is.
De dag na het overlijden van Esther, op zondagochtend, zouden Lodie en Erik de kaart gaan printen. Ik was toch ongerust over of hoe het zou gaan en om 08.00 uur klaarwakker, dus ben ik uiteindelijk met hun meegegaan. Op het werk van Erik, in Hoofddorp, is Erik aan de slag gegaan met printen en Lodie en ik zouden assisteren met vouwen en uitzoeken van de beste kaarten, kwaliteitsneuroten als wij zijn. Ook Erik staat voor kwaliteit en dat bleek wel tijdens het printen: het liep allemaal niet zoals hij had gehoopt en weglopen bij de machine (wat volgens hem probleemloos kon) was niet aan de orde. Een hoop gevloek en wat al niet meer, want de printer liep vast en de kaarten kwamen er niet zo mooi uit als gehoopt. Uiteindelijk heeft Erik 200 mooie kaarten kunnen produceren. Deze zijn door ons (Jan & Ria en de buren Paulien & René plus hun kinderen Sander & Suzanne) in de enveloppen gestoken en door Jan 's middags nog net op tijd ter post bezorgd. Erik belde einde middag nog wel op dat hij geen goed gevoel over de kwaliteit van de kaarten had, maar dat was dan jammer voor hem want ze waren inmiddels al gepost.
Door Erik, 10 januari 2007
Gedrieën lopen wij (Harrald, Lodie en ik) op zondag 5 februari 2006 om 8:30 uur het bedrijf binnen waar ik werk als digitaal drukker. Ik ben aangeslagen, verdrietig en vooral erg nerveus of de machines geen storing gaan geven op zo'n cruciaal moment als dit…
Wij gaan ons bezighouden met de rouwkaart van Esther en haast is geboden, want ze moeten diezelfde dag nog voor 18.00 uur aangeboden worden bij de post, nadat ze zijn ingestoken en geadresseerd.
Alleen het beste is goed genoeg en wij grafici gaan voor goud zoals Harrald reeds zei!
Vooraf heeft Lodie een opmaak gemaakt en ik heb al wat kleurproeven gedrukt die Esther vanuit haar ziektebed heeft goed of afgekeurd, uiteindelijk heeft ze haar keuze gemaakt en het moest op een stevig glossy papier gedrukt worden, geen probleem meid...
Uiteindelijk hebben we volgens mij de helft van de oplage afgekeurd en overgedrukt want we waren zo kritisch, voor de "gewone klant" zouden we dat nooit zijn, maar dit was geen gewone klant dus we gingen voor goud!!!
Toch nog voor de gein een afdruk gemaakt op een mat papiertje die wij alledrie ook wel errug mooi vonden, maar Strikkie wou glimmen en die had het laatste woord nietwaar…?
Naar Boven
